Podczas wczorajszych zakupów, w sklepie na dziale ze smartfonami, próbowałem sobie zwizualizować rozmiar nowego iPhone’a. Brałem do ręki kolejne modele telefonów i naszła mnie myśl, że fajnie byłoby mieć dwa zsynchronizowane ze sobą iPhone’y, które mógłbym używać zamiennie. Taka opcja w pełni uzasadniałaby powstanie tzw. „dużego iPhone’a”, który mógłbym nosić m.in. do pracy. Natomiast mniejszego, bardziej poręcznego, mógłbym używać podczas bardziej aktywnego spędzania czasu. Hmm, ale jest jeden warunek. Chciałbym, aby taka przesiadka z telefonu na telefon była jak najmniej odczuwalna. Rozumiem, że nie obejdzie się bez przekładania karty SIM (choć mogłoby obejść się i bez tego), ale cała reszta mogłaby się synchronizować sama w czasie rzeczywistym. W tym miejscu mnie oświeciło – przecież iOS 8 został właśnie do tego stworzony!